بازیگران سینماییِ «بچه مردم» کِی و کجا فراخوان را دیدند و برای تست رفتند؟

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، «بچه مردم» که این روزها در حال اکران است قصه مواجه نوجوانانی معمولی با جنگ را نشان می‌دهد؛ اما نوجوانانی که نه در خانه که در پرورشگاه بزرگ شده‌اند. چهار نوجوانِ «بچه مردم» انرژی‌شان بسیار است و در اولین تجربه سینمایی بلندشان همه این انرژی را جلوی دوربین به کار بردند. جواب زحمت‌شان را هم در جشنواره‌ها دیدند. در چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر و سی‌وهفتمین جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان. «بچه مردم» هم فیلم اول بلند چهار بازیگر اصلی‌اش؛ مهبد جهان‌نوش، ایلیا یعقوبی، احسان احمدی و فرزین فلسفین است و هم اولین فیلم بلند، کارگردانش، محمود کریمی.

آن‌ها در بخشی از گفت‌وگوی‌شان در کافه خبر خبرآنلاین در مورد این که چه‌طور فراخوان فیلم را دیدند و چه‌طور برای تست رفتند چنین گفتند:

«ایلیا یعقوبی (بازیگر نقش ایرج): فراخوان انتخاب بازیگر را مادرم به من نشان داد. البته آن فراخوان، نه فراخوان «بچه مردم» که برای یک «رئالیتی‌شو» بود. من نمی‌خواستم در آن فراخوان شرکت کنم. چون چند وقتی بود که تست‌های بازیگری را رد می‌شدم. برای همین ناامید بودم. اما مادرم اصرار کرد. پس به اصرار او رفتم و تست دادم. موقع برگشت، خانمی که در اتاق بود گفت در تست علی صلاحی هم شرکت کن. این شد که در تست «بچه مردم» شرکت کردم و فکر هم می‌کنم جزو آخرین نفرها بودم که قبول شدم.

احسان احمدی (منوچهر): من فراخوان «بچه مردم» را در آموزشگاهی دیدم که درس می‌خواندم. این اولین فراخوانی بود که در آن شرکت می‌کردم پس امیدی هم به قبول شدن نداشتم. برای تست هم خیلی ناامید رفتم و خیلی ناامید برگشتم. یک هفته بعد اما برای تست دوم تماس گرفتند. تست دوم را هم اگرچه با ناامیدی رفتم اما همه چیز خوب پیش رفت و قبول شدم.

مهبد جهان‌نوش (ابوالفضل): من قبل از «بچه مردم» شش سال تئاتر کار می‌کردم؛ با رضا ثروتی، یوسف باپیری و سعید زارعی. تا این که کرونا شد و بعد هم اعتراضات پاییز ۱۴۰۱. من هم از این دفتر به آن دفتر می‌رفتم و قبول نمی‌شدم یا قرارداد می‌بستم اما پژوه به هزار و یک دلیل می‌خوابید. ناامید بودم و با این که شروع خوبی داشتم تصمیم گرفتم دیگر کار نکنم. آن زمان در کافه‌ای مشغول شدم. فراخوان «بچه مردم» را هم در اینستاگرام دیدم اما فکر کردم یکی مثل بقیه است. تنها چیزی که برایم جالبش کرد این بود که هم‌بازی‌ام در یک تئاتر که حالا ساکن ایتالیاست، فراخوان را برایم فرستاد. او خودش سال‌ها قبل شاگرد علی صلاحی بود. من هم خیلی ناامید ویدئویی از خودم فرستادم و گفتند به دفتر بروم. کش‌وقوس مرخصی گرفتن از کافه، باعث شد به آخرین نوبت تست برسم ولی از همان اولش فکر کردم شاید این آن تستی باشد که قرار است قبول شوم. چند روز بعد برای تست دوم به استودیوی «خندوانه» رفتم و سایز لباسم را که زدند مطمئن شدم قبول شده‌ام.

فرزین فلسفین (مصطفی): من از ۱۳ سالگی شروع به تست دادن کردم. ضمن این که بعدتر کار هم‌کردم و کلاس هم ‌رفتم. اما همیشه تست زیاد می‌دادم. برای «بچه مردم» نوبت اولین و دومین تستم را از دست دادم. نوبت تست سوم را هم با خواهش گرفتم. صبح روز تست سوم، تلفنی خبر کنسل شدن پروژه‌ای را شنیدم که قرار بود در آن باشم. صبح تلخی بود و بی‌حس شده بودم. وقتی هم برای تست رفتم، انتظار مواجه شدم با چیز خوشحال‌کننده‌ای را نداشتم اما ناخودآگاه با دیدن جو خوشحال شدم. تست هم که می‌دادم به قصد قبول شدن نبود و داشتم از بازیگری لذت می‌بردم و در نهایت قبول شدم.»

متن کامل این گفت‌وگو را این‌جا بخوانید.

۲۴۲۲۴۲