بیمه آتش سوزی دو دسته پوشش دارد. این بیمه در پوشش‌های اصلی خسارت‌های وارده به مورد بیمه ناشی از سه خطر اصلی حریق، صاعقه و انفجار (آصا) را جبران می‌کند. پوشش‌های اصلی در تمام شرکت‌های بیمه ارائه می‌شوند. افراد می‌توانند افزون‌بر خطرات اصلی، پوشش‌های اضافی را هم با پرداخت حق‌بیمه بیشتر به بیمه‌نامه اضافه کنند
به نقل از وبلاگ کارگزاری راهنمای بیمه
آتش‌سوزی در بیمارستان گاندی یادآور خاطرات تلخ دیگری بود که موجب از بین رفتن جان‌ها و مال‌ها شده بودند. هر چند این حادثه با جان بیماران بازی نکرد، اما نگرانی‌های عمیقی را در مورد ایمنی بیماران و کارکنان بیمارستان ایجاد کرده است. به گزارش خبرآنلاین، عصر پنج‌شنبه 5 بهمن 1402 ضلع شرقی بیمارستان گاندی تهران دچار آتش سوزی شد که این آتش از اتاق 106 در طبقه شانزدهم این بیمارستان شروع شده بود.
البته این مورد، باعث ایجاد سوالاتی در ذهن عموم مردم شد. سوال اول آن بود که چرا بیمارستانی با تجهیزات بسیار قوی و تکنولوژی بیشتر نتوانست در فرایند اطفا آن به خوبی عمل کند؟
از دستان شفا بخش تا قلب‌های درمانده: زمانی که بیمارستان‌ها به خطر تبدیل می‌شوند
بیمارستان‌ها ستون‌های سلامت جامعه هستند. آن‌ها پناهگاه‌هایی امن برای بیماران و مصدومان محسوب می‌شوند و این اطمینان را به ما می‌دهند که در صورت نیاز، مراقبت‌های پزشکی باکیفیت دریافت خواهیم کرد. اما تصور کنید در شرایط بحرانی ناگهان متوجه شوید بیمارستانی که قرار بود به شما کمک کند، خود درگیر آتش‌سوزی شده است. این سناریوی کابوس‌وار، متاسفانه در جریان آتش‌سوزی بیمارستان گاندی در تهران به وقوع پیوست.
آتش‌سوزی در یک مرکز درمانی که محل نگهداری بیماران و تجهیزات پزشکی حساس است، می‌تواند عواقب فاجعه‌باری داشته باشد. بیماران بستری در بیمارستان اغلب در شرایطی به سر می‌برند که تحرک آن‌ها محدود است و در صورت بروز آتش‌سوزی، به کمک دیگران برای تخلیه نیاز دارند. این وضعیت، وخامت اوضاع را در شرایط آتش‌سوزی دوچندان می‌کند.
این حادثه تلخ، شاید با خسارات جانی همراه نبود؛ اما خسارات مالی فراوانی داشت و فراتر از خسارات وارده، زنگ خطری جدی برای زیرساخت‌های درمانی کشور را به صدا درآورد.
کد قرمز: زمانی که بیمارستان‌ها از برآوردن استاندارد اولیه ایمنی باز می‌مانند
یکی از مهم‌ترین دلایل نگرانی آتش‌سوزی بیمارستان گاندی، کمبود امکانات ایمنی در این مرکز درمانی بود. گزارش‌های اولیه حاکی از آن است که سیستم اطفای حریق بیمارستان به درستی عمل نکرده و همین موضوع باعث گسترش سریع آتش شده است.
طبق گزارش فارس، برخی معتقدند که در رعایت اصول ایمنی مربوط به آتش‌سوزی در ساختمان بیمارستان گاندی، کوتاهی‌ای توسط مدیران و مسئولان صورت گرفته است؛ چرا که با بررسی سخنان رئیس آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران، مشخص شد که ساختمان بیمارستان گاندی دوربین اعلام حریق ندارد. چنین مواردی باعث ایجاد اهمیت برای موضوع مدیریت بحران و هزینه‌های حوادثی همچون حادثه آتش سوزی بیمارستان گاندی می‌شود؛ زیرا عدم مدیریت درست این موارد و عدم رعایت اصول ایمنی منجر به خسارات و آسیب‌های جبران ناپذیری می‌شوند که هزینه‌های گزافی برای رفع آنان باید پرداخت شوند. همچنین، مواردی که سلامتی و جان افراد را تحت‌الشعاع قرار دهند، دارای اهمیت بسیار بالاتری هستند.
علاوه بر این، به نظر می‌رسد خروج اضطراری برای بیماران بستری و کم‌توان جسمی به درستی تعبیه نشده بوده است. این موضوع نشان می‌دهد که شاید در زمان ساخت یا بازسازی بیمارستان، به مسائل ایمنی به اندازه کافی توجه نشده است. متاسفانه باید گفت وضعیت ایمنی سایر بیمارستان‌ها و ساختمان‌های حساس دیگر در تهران نیز دست‌کمی از بیمارستان گاندی ندارد. امکانات ایمنی ضعیف در ساختمان‌های پررفت‌و‌آمد، یک نگرانی جدی است که تا زمانی که حمایت قانونی برای رفع آن وجود نداشته باشد، همچنان شاهد نبود امکانات ایمنی لازم در بیمارستان‌ها خواهیم بود.
از واکنش به پیش‌کنش: ایجاد فرهنگ ایمنی در برابر آتش در مراکز درمانی
در بسیاری از مراکز درمانی قدیمی، به دلیل کمبود بودجه یا اولویت‌های دیگر، به تعمیر و نگهداری اصولی تجهیزات و زیرساخت‌ها توجه کافی نمی‌شود و طبق بررسی‌هایی که در پژوهشکده بیمه منتشر شده این موضوع می‌تواند خطر بالقوه آتش‌سوزی در بیمارستان‌ها را تشدید کند. طبق گزارشی که خبرگزاری فارس منتشر کرده، حداقل 20 هزار ساختمان و سازه ناایمن در شهر تهران وجود دارد که ممکن است با حوادث مشابه بیمارستان گاندی مواجه شوند
تجربه‌ای تلخ در برابر فاجعه: درس‌های آموخته شده از آتش‌سوزی بیمارستان گاندی
آتش‌سوزی بیمارستان گاندی تلنگری است که به مسئولین و دست‌اندرکاران حوزه سلامت یادآوری می‌کند، توجه به ایمنی در بیمارستان‌ها به اندازه کیفیت خدمات درمانی اهمیت دارد. بیمارستان‌ها به دلایل متعددی، در مقایسه با سایر ساختمان‌ها در معرض خطر بیشتری برای آتش‌سوزی قرار دارند. وجود مواد قابل اشتعال مانند الکل، داروها، گازهای طبی و… ریسک آتش‌سوزی در این ساختمان‌ها را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، استفاده از دستگاه‌های برقی و الکترونیکی متعدد در بیمارستان‌ها، احتمال بروز اتصال کوتاه و جرقه را بالا می‌برد. همچنین حضور بیماران بستری با محدودیت تحرک، خروج اضطراری در شرایط آتش‌سوزی را با مشکل مواجه می‌کند.
تمامی این عوامل در کنار کمبود امکانات ایمنی و فرسودگی تجهیزات، ریسک آتش‌سوزی در بیمارستان‌ها را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. آتش‌سوزی بیمارستان گاندی نشان داد که باید تدابیر ویژه‌ای برای ایمن‌سازی این مراکز درمانی در نظر گرفته شود.
تراژدی قابل پیشگیری: بررسی ناکامی‌هایی که منجر به آتش‌سوزی بیمارستان گاندی شد
برای جلوگیری از تکرار حوادثی مانند آتش‌سوزی بیمارستان گاندی، اجرای دقیق استانداردهای ایمنی در بیمارستان‌ها ضروری است. این استانداردها شامل موارد زیر می‌شوند:
- نصب و راه‌اندازی سیستم‌های اطفای حریق خودکار و به‌روز: سیستم‌های اطفای حریق باید به طور مرتب بررسی و سرویس شوند تا در زمان بروز آتش‌سوزی به درستی عمل کنند.
- تعریف و اجرای خروجی‌های اضطراری ایمن: بیمارستان‌ها باید خروجی‌های اضطراری متعدد و به درستی طراحی شده داشته باشند که خروج ایمن بیماران با شرایط مختلف را تسهیل کند تا شاهد اتفاقات عجیب‌وغریب خروج و فرار بیماران از بیمارستان گاندی نباشیم.
- آموزش پرسنل در زمینه ایمنی و مقابله با آتش‌سوزی: آموزش پرسنل در زمینه ایمنی و مقابله با آتش‌سوزی از دیگر الزامات ایمن‌سازی بیمارستان‌هاست. پرسنل بیمارستان باید با نحوه کار با تجهیزات اطفای حریق، تخلیه اضطراری بیماران و کمک‌های اولیه در زمان آتش‌سوزی آشنا باشند. برگزاری دوره‌های آموزشی منظم و مانورهای عملی، می‌تواند آمادگی پرسنل در زمان بروز حوادث را افزایش دهد.
- نظارت مستمر بر ایمنی بیمارستان‌ها: علاوه بر موارد ذکر شده، نظارت مستمر بر ایمنی بیمارستان‌ها توسط مراجع ذیصلاح نیز ضروری است. این نظارت‌ها باید شامل بررسی تجهیزات ایمنی، سیستم‌های اطفای حریق، خروجی‌های اضطراری و… باشد تا در صورت مشاهده هرگونه نقص یا کمبودی، اقدامات لازم برای رفع آن در اسرع وقت انجام گیرد.
استانداردهای ایمنی در ساختمان‌سازی
آتش‌سوزی بیمارستان گاندی نشان داد که ایمنی ساختمان مراکز درمانی، چقدر می‌تواند مورد غفلت قرار گیرد. بر اساس گزارش‌ها، نمای کامپوزیت بیمارستان گاندی، عامل اصلی گسترش سریع آتش بوده است. این در حالی است که وزارت بهداشت موظف است بر ایمنی ساختمان بیمارستان‌ها نظارت داشته باشد و از به‌کارگیری مصالح غیر استاندارد جلوگیری کند.
سوال اینجاست که چرا بیمارستان گاندی، با وجود دریافت اخطارهای مکرر از سوی سازمان آتش‌نشانی، نسبت به رفع نواقص ایمنی اقدام نکرده است؟ این سهل‌انگاری می‌توانست فاجعه‌ای انسانی به بار بیاورد.
حادثه آتش‌سوزی بیمارستان گاندی، اهمیت بازنگری در استانداردهای ایمنی ساختمان بیمارستان‌ها را گوشزد می‌کند. به‌کارگیری مصالح دیرسوز، طراحی خروج اضطراری مناسب، و تجهیز بیمارستان‌ها به سیستم‌های اعلام و اطفاء حریق خودکار، از جمله اقداماتی هستند که باید با جدیت دنبال شوند.
پیشگیری بهتر از درمان است: سرمایه‌گذاری در ایمنی بیمارستان قبل از وقوع فاجعه
در چنین شرایطی با یادآوری حادثه تلخ پلاسکو و مقایسه آن با آتش سوزی بیمارستان گاندی، می‌توان بهتر بودن اوضاع این بیمارستان را نسبت به وخامت وضع ساختمان پلاسکو در زمان آتش سوزی خود اعلام کرد. البته این برتری تاثیری بر کاهش اهمیت این اتفاق نخواهد داشت و چنین اتفاقات و حوادثی به طور کل، مسئله اهمیت داشتن بیمه برای این موقعیت‌هارا برای ما بیان می‌کند.
در این بین، نقش صنعت بیمه در کاهش چنین حوادثی بسیار مورد توجه قرار گرفت. به گزارش همشهری آنلاین، اگر صنعت بیمه فقط در پی جمع آوری حق بیمه و پرداخت خسارت باشد و باعث کاهش شدت و تواتر حوادث نشود، کارآمدی لازم و مطلوب را نخواهد داشت. حتی ممکن است موجب افزایش بی مبالاتی شود و در نهایت به زیان کشور عمل نماید.
برای مثال، داشتن یک سیستم اطفا حریق استاندارد و مناسب و یا ساخته شدن سازه با استفاده مصالح با استحکام و مقاوم در برابر آتش سوزی مواردی هستند که بیمه‌گران در بیمه‌نامه های آتش سوزی آنان را مورد بررسی قرار داده و در تعیین مبلغ حق بیمه بیمه‌گذارن، آن‌ها را دخالت می‌دهند. همان مورد باعث می‌شود تا افراد برای پایین آوردن مبلغ حق بیمه خود، تلاش کنند تا بیشتر استانداردهای اشاره شده توسط بیمه‌گر را رعایت کنند و در این صورت، خطر و ریسک آتش سوزی نیز کاهش چشمگیری خواهد یافت.
